دشت های شقایق را رو به نگاه عاشقم بگشا
و شبنم های بر جا مانده در بوته ئ نیلوفران مرداب را
از وزن خواب یک سنجاقک بیرون بکش .
بر پوست سرانگشتان طبیعت ، منطق نور
را به پرواز در آور .
آب را در یک قدمی فواره ئ طراوت
با سخن صبحدمان بیافشان ،
و روی ادراک نفس بنویس ،
عاشقم بمان .
... boloureahsas ...
تاریخ : جمعه 99/10/26 | 8:52 عصر | نویسنده : shabnamkhojaste |
.: Weblog Themes By Pichak :.