کاش خیالت کمی تهی تر  

پیکره ئ مه آلود خستگی هایم را رها سازد ،  

و از لابلای دریچه های خیرگی ها ملایم تر عبور کند ،

 در سیلاب بیداری ، رویاهایم را

شکوفا تر در پیاله ئ چشمانم بریزد . 

کاش ریشه های وجودم را بر فراز موج خواب و حس محزون تنهایی ،

بی پروا تر از همیشه به تپش در آورد .

... boloureahsas ...

از سفر نور آمدی ،  

با کوله باری از تراوشات سبز ، 

سرشار از نوازش و روشنی حادثه ها ...

و من در این خانه ئ گمنام زمان ، 

میان امتداد حضور تو و خیابان غربت ذهن ،

  به خطوط موازی تنهایی ها می اندیشم .

... boloureahsas ...